Blauwwit trio komt samen in Tonglre

Zo’n twaalfhonderd profduels, samen op één kantoor. En met maar één passie: talent ontwikkelen. Pascal Maas (61), Leon Kantelberg (45) en Jens van Son (36) vormen het nieuwe managementteam van de FCE SRP ZUID Academy, dat deze zomer grotendeels is verhuisd naar het sportcomplex van SV Tongelre. Meer ruimte, meer ontwikkelkansen en met een high-potentialplan in de pijpleiding.

Wat het nieuwe kantoor nog mist? Sowieso een klok, ja. Maar ook een magnetron én een koelkast, zo valt te lezen op een van de wandvullende whiteboards. „Want nu kunnen we kip of kaas als broodbeleg nog niet kwijt”, lacht Leon Kantelberg, die net als Jens van Son een pot pindakaas op zijn bureaudeel heeft staan.

Verder oogt het kantoor, dat sinds juli in gebruik is genomen, behoorlijk af. Met computers, wedstrijdschema’s, tactiekborden en natuurlijk een koffiezetapparaat. „Anders kunnen we niet functioneren, hè”, grijnst Pascal Maas, die een koffierondje maakt. Jens van Son: „Als je ziet wat wij deze zomer in twee weken allemaal voor spullen bij elkaar hebben gekregen... Ik denk omdat ze ons zo graag mogen.” Hij begint hardop te lachen. „En niet omdat ze ons weg willen hebben.”

De sfeer is uitgelaten, achterin het sportcomplex van SV Tongelre. Het trio is in hun nopjes met de verhuizing van het Jan Louwers Stadion naar de nieuwe locatie, die sinds augustus door vijf jeugdteams bijna dagelijks wordt gebruikt. De droom van het management is om de gehele academie ooit onder te brengen om de hoek bij het eigen stadion, bij buurman FC Eindhoven AV. Maar daarvoor is eerst een grote verbouwing vereist. Kantelberg: „Dit complex is een mooie tussenoplossing. De gemeente belde mij omdat de PSV Foundation hier vertrok. Nu huren we het voor dit seizoen, en wellicht langer. Voor ons is dit een heel positieve vooruitgang.”

"We trainden jarenlang op meerdere locaties, bij Tivoli, RPC en Eindhoven AV"

In Tongelre staat nu een meer dan volwaardige jeugdafdeling, met een speciale ruimte voor videoanalyse, inclusief beamer. Met twee kunstgrasvelden in plaats van één en een grote opslagruimte. Én een loods voor tractoren die is omgeturnd tot fraai krachthonk. „De jongens kunnen daar altijd vrij of met begeleiding aan krachttraining doen, terwijl ze in het Jan Louwers Stadion vaak afhankelijk waren van de schema’s van anderen teams.” Kantelberg: „We trainden jarenlang op meerdere locaties, bij Tivoli, RPC en Eindhoven AV, en moesten onze spullen telkens meezeulen. Ook zagen we veel jeugdtrainers nauwelijks, en elkaar ook maar weinig. Jens zat op het secretariaat, ik zat weggedrukt in een oude ticketingruimte. Nu zijn de lijntjes kort, en dat is wel een groot voordeel. Je komt met zijn drieën altijd tot betere oplossingen.”

Samen vormen ze het managementteam - sinds juli officieel - van de jeugdopleiding die bestaat uit zo’n 170 spelers (acht teams) en ongeveer tachtig stafleden. Van trainers tot teammanagers, van pedagogen en diëtisten tot aan gastheren en fysio’s. Bij de heroprichting in 2014 was er slechts één team en één trainer. „Het is vort een hele fabriek”, weet Maas. „We zijn trots op wat we al bereikt hebben, zijn gegroeid in competitieniveau (minimaal derde divisie) en trainersniveau (minimaal UEFA B). We staan nu in de middenmoot van de bvo’s, en willen dit verder uitbouwen. Deze faciliteiten zorgen voor een boost, net zoals professionals als Jens en Leon. Met hen ben ik hartstikke blij; praktijkmensen die kwaliteit leveren en niet vies zijn van hard werken.”

"Laatst bedrukte ik zelf een middagje wedstrijdshirts; ik voel me nergens te groot voor"

Samen vormen ze dus het managementteam, met Maas als ‘hoofd academy’, een duizendpoot die bij alle (belangrijke) beslissingen en gesprekken betrokken is. Dag in dag uit is ‘Mister FC Eindhoven’ met de Academy bezig. „En laatst bedrukte ik zelf een middagje wedstrijdshirts; ik voel me nergens te groot voor.”

Wat de twee managers doen? Kantelberg is hoofdtrainer van het beloftenteam, studie- en wedstrijdcoördinator. Maar ook beheert de oud-profvoetballer de mailbox, de kleding, traint in de zaal, et cetera. „Het zijn honderd-enéén taken, maar ik doe het met plezier”, aldus Kantelberg, die in 2016 aansloot bij de academie en inmiddels het UEFA A-diploma heeft.

Van Son kwam er deze zomer officieel bij, en zet als manager de lijnen uit voor de jeugdscouting, buigt zich over de instroom van talent en is volop bezig met ontwikkeling. „Met Skill Intelligence kunnen jeugdspelers hun eigen doelen stellen en bijhouden, in een soort van online dagboek”, vertelt Van Son over het softwareprogramma waarmee groei van talenten wordt gemonitord. „We helpen hen zo om zich planmatig te ontwikkelen. Hun doelen koppelen we aan fysieke tests en ook willen we daar nog het cognitieve aspect aan toevoegen. Dan heb je nog completere spelersprofielen waarmee je jongens nog specifieker kunt ontwikkelen in hun kwaliteit. Dat is het ideaalplaatje, en daar zijn we druk mee bezig.”

De jeugdopleiding werkt aan de hand van vijf bouwstenen: technisch, tactisch, fysiek, cognitie en profgedrag. Van Son: „Iedere speler volgt een volwaardig programma onder begeleiding van een team van specialisten. Waar we nu alle drie mee bezig zijn, is het high-potentialplan, dat maar weinig eerstedivisieclubs hebben. Jongens die geselecteerd zijn voor dat plan, geven we nog een extra duwtje binnen die vijf bouwstenen en lopen bijvoorbeeld snuffelstages bij het eerste elftal. Het plan is erop gericht om talenten later op een nog hoger niveau af te leveren bij de hoofdmacht. Het geheel moet een extra motivatie zijn, een signaal en stimulans vanuit ons. Én het is een dynamisch iets: je kunt er inkomen maar er ook weer uitvallen. Het plan moet intern nog wel goedgekeurd worden, alvorens we het dit seizoen helemaal willen uitrollen.”

Het managementtrio, zittend aan het tafeleiland op kantoor, is bij elkaar goed voor zo’n twaalfhonderd officiële profduels. Alle drie droegen ze het shirt van FC Eindhoven, Maas zelfs zijn hele carrière; hij hangt in de eregalerij van de blauwwitten. Van Son en Kantelberg schopten het tot de eredivisie, respectievelijk bij Roda JC en bij FC Utrecht en VVV-Venlo. Kantelberg: „Wij weten wat er gevraagd wordt in het profvoetbal. Met een bepaald plan en doorzettingsvermogen kun je het redden. Dat houden we de jongens voor.”

Van Son neemt het woord over: „Op mijn twaalfde was ik niet goed genoeg, op mijn zestiende wel. Ook wij hebben tegenslagen gekend, en het is goed om dat over te brengen. Het is één groot proces dat al begint in de O12: waar ben je goed in, wat kan beter en hoe kun je dat trainen. Gaandeweg wordt dat steeds specifieker.”

"Op mijn twaalfde was ik niet goed genoeg, op mijn zestiende wel"

Niet afwachten, maar de touwtjes zelf in handen nemen: Maas weet hoe lastig dat is voor jonge jongens. Zijn stokpaardje? De jeugd moet zich niet alleen ontwikkelen als voetballer, maar zeker ook als mens. „Iedereen moet goed terechtkomen, dát is het doel. Stel je stroomt uit, bijvoorbeeld naar Amerika om daar te studeren en te voetballen. Of naar een goede amateurclub in de regio, of naar een vervolgopleiding. Zo zorgen we dat niemand in een zwart gat belandt.”

Bij de ingang van hun kantoor staan twee fauteuils, allebei ergens op de kop getikt tijdens hun eerste weken in Tongelre. „Gekocht via Marktplaats”, verklapt Maas met een lach. „Iedereen mag daar gaan zitten, ook als wij met elkaar in gesprek zijn. We zijn weliswaar managers, maar voelen ons niet zo. We zijn geen statusmensen. We zitten hier puur om talent zo goed mogelijk te ontwikkelen. En ja, we zijn op de goede weg.”